پرآوازگان ماشین بازی ایران ، قسمت 3: حسین خداپرست - سبزوار امروز

ستاره استادیوم یکصد هزار نفری

حسین خداپرست متولد 1325 از اواخر دهه چهل خورشیدی وارد عرصه اتومبیلرانی شد. وی از دهه پنجاه به یکی از برترین حاضرین در مسابقات رالی و البته دور استادیوم یکصد هزار نفری بدل شد و توانست در اولین سالی که عنوان قهرمان سال به برترین راننده با بیشترین امتیازات کسب شده اعطا می شد، وی با اختلاف اندک قائله را به رقیبش تقی لواسانی واگذار کرد.

حسین خداپرست قهرمان سال ایران

در سال 1354 اما خداپرست توانست در رقابتی جدی در پایان سال، عنوان قهرمان سال ایران را به خود اختصاص دهد. در آن زمان بسکمک نام حسین خداپرست را مترادف با ب ام و 2002 می دانستند. خودرویی که وی در بسکمک از مسابقات، از مسابقات سرعت گرفته تا رالی و حتی مراحل بین المللی از آن استفاده می کرد. به جز این، حسین خداپرست در آن زمان با ژیان مهاری و پیکان نیز در مسابقاتی شرکت کرد.

علاوه بر این یک دستگاه ب ام و 3000 زرشکی رنگ با تودوزی سفید نیز در اختیار حسین خداپرست بود که به عنوان خودروی مارشال در مسابقات با آن حاضر شدند که در یک مسابقه با چپ کردن یک دستگاه فیات و افتادنش روی این ب ام و، پشت و سقف این خودرو شدیدا آسیب دید. یکی از افتخارات حسین خداپرست حضور در رالی خاورمیانه در بیروت بود که در سال 1974 به عنوان بخشی از تیم ایران راهی این کشور شد.

پس از کسب عنوان قهرمان سال در 1354، حسین خداپرست به هیات برگزاری و مدیریت مسابقات اتومبیلرانی ایران راه یافت و به عنوان عضوی از شورای عالی مسابقات، به رشد این رشته در ایران کمک شایان ذکری کرد. این فرایند به نحوی تا پایان دهه پنجاه و حتی پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز ادامه یافت.

حسین خداپرست (شماره 4) و ریاض مفیدی (شماره 1) در رالی تور ایران 1354

پس از انقلاب و احیای فدراسیون

مسابقات اتومبیلرانی کشورمان در سال 1357 به خاطر وقوع انقلاب اسلامی به نحوی نیمه کاره ماند و در این سال، قهرمان سال از طریق کانون جهانگردی و اتومبیل کلوپ معرفی نشد.

در دی ماه 1358، به نحوی آخرین مسابقه رسمی هسته مرکزی کانون جهانگردی برگزار گشت. در این مسابقه که با اسپانسری هتل هایت تهران برگزار گشت، حسین خداپرست و کریم ناظری به همراه افرادی همانند هوشنگ رهی عهده دار برگزاری بودند. از آن مسابقه تا پایان جنگ تحمیلی، تقریباً فعالیت های اتومبیلرانی در ایران قطع شد.

حسین خداپرست در مراسم حاشیه رالی 1358

از اواخر دهه شصت بود که به تدریج برخی پیشکسوتان و قهرمانان دهه های چهل و پنجاه به تدریج در پی از سرگیری فعالیت های رشته اتومبیلرانی رفتند و این زحمات بالاخره به ثمر نشست و مسابقات از سر گرفته شد. حسین خداپرست در آن دوره یکی از اعضای هسته مرکزی این رشته بود و از سال 1367 با همکاری کانون جهانگردی، مسابقات در ایران برگزار گشت.

به تدریج و با بروز برخی اختلاف ها با کانون، حسین خداپرست و برخی دیگر از علاقمندان با سازمان تربیت بدنی رایزنی کردند و به تدریج مسابقات اتومبیلرانی از طریق کمیته تازه تاسیس اتومبیلرانی در فدراسیون موتورسواری کشورمان نیز برگزار گشت. به تدریج و با تلاش های خداپرست و سایر عوامل این کمیته، فدراسیون جهانی (FIA) این کمیته را به رسمیت شناخت و فدراسیون موتورسواری به فدراسیون موتورسواری و اتومبیلرانی تغییر نام داد.

از دوران طلایی دهه هفتاد تا بازنشستگی

حسین خداپرست در دهه هفتاد یکی از هسته های مرکزی مسابقات اتومبیلرانی بود. در آن زمان، وی با فعالیت هایش در فدراسیون تازه تاسیس موتورسواری و اتومبیلرانی، رنگ و بویی تازه به این مسابقات داد. در این دوره بالاخره پیست آزادی با رایزنی ها و تلاش های خداپرست و سایرین افتتاح شد، مسابقات رالی، اسلالوم، تپه نوردی و رشته هایی دیگر نیز در مسیرهای مختلف برگزار گشتند.

در این دوره، بسکمک حسین خداپرست را سوار بر یک دستگاه رنجروور در هیات برگزاری مسابقات می شناختند. ورود زنان به رشته اتومبیلرانی، تاسیس کمیته کلاسیک و ایجاد پلی بین مسابقات اتومبیلرانی و خودروسازان داخلی و البته شرکت های بین المللی از جمله مواردی بودند که همگی زیر نظر مستقیم و البته به همت حسین خداپرست انجام شدند.

حسین خداپرست با آن که این روزها تقریباً بازنشسته شده، اما هنوز هم به عنوان یک صاحب نظر و پیشکسوت فعال است و حرف ها، نظرات و نقدها ناگفته زیادی در مورد فراز و نشیب های اتومبیلرانی کشورمان در سال های اخیر دارد.

منبع: بلاگ دیوار