پیشرفت شگرف در درمان پارگی روتاتور کاف: ترمیم و محافظت از شانه در برابر آسیب های مجدد - سبزوار امروز

اما به تازگی تکنیک جدیدی ابداع شده که بهبود ترمیم روتاتور کاف های آسیب دیده و شانه در میلیون ها بیمار در سراسر دنیا وعده می دهد.

پارگی های روتاتور کاف از آسیب های شایع در بین بزرگسالان است که اغلب منجر به درد و محدودیت حرکت می گردد. با وجود پیشرفت های جراحی، نرخ شکست جراحی همچنان بالاست. اکنون، تیم دکتر کاتو لارنسین از دانشکده پزشکی یوسی سی، تکنیک جدیدی را کشف نموده اند که می تواند به بهبود ترمیم شانه برای میلیون ها نفر در سراسر دنیا یاری کند.

تکنیک نوین

دکتر لارنسین، به همراه دانشجوی دکتری، نیکو شمشاکی، و پژوهشگران از موسسه همگرایی کنتیکت، یافته های خود را در مجله آموزشگاه ملی علوم منتشر نموده اند. روش نوآورانه آن ها از ماتریکس گرافین/پلیمر برای جلوگیری از پارگی های مجدد با کاشت آن در عضله شانه استفاده می نماید که باعث تحریک رشد عضله و جلوگیری از تحلیل رفتن و انباشته شدن چربی می گردد.

مشکل اصلی

دکتر لارنسین شرح می دهد که بیشتر ترمیم ها بر روی تاندون تمرکز دارند و چگونگی اتصال مجدد آن به استخوان. اما مشکل واقعی این است که عضله تحلیل می رود و چربی انباشته می گردد. با وقوع پارگی، عضله منقبض می گردد و بدن چربی را در آن ناحیه رشد می دهد. هنگامی که تاندون و عضله نهایتاً به صورت جراحی به استخوان شانه متصل می شوند، عضله ضعیف نمی تواند تنش های معمول را تحمل کند و ممکن است ناحیه مجدداً آسیب ببیند.

عملکرد ماتریکس گرافین/پلیمر

پارگی روتاتور کاف زمانی رخ می دهد که تاندون ها، که عضلات را به استخوان ها متصل می نمایند، از استخوان بالای بازو دور شوند. تیم یوسی سی یک شبکه پلیمر حاوی نانوپلیت های گرافین توسعه داده اند. این ماده زمانی که برای ترمیم شانه های موش های مبتلا به پارگی مزمن روتاتور کاف و آتروفی عضله استفاده شد، باعث رشد عضله شد. آزمایش های آزمایشگاهی نشان دادند که این ماده رشد مایوتیوب ها (پیش سازهای عضله) را تحریک نموده و تشکیل چربی را کاهش می دهد.

نتایج امیدبخش

این روش به عنوان یک درمان پیشرفت نماینده برای پارگی های روتاتور کاف شناخته می گردد، زیرا مشکل واقعی، یعنی تحلیل عضله و انباشته شدن چربی را هدف قرار می دهد. پژوهشگران اکنون در حال مطالعه این ماتریکس در حیوانات بزرگتر هستند و امیدوارند که این تکنولوژی را برای استفاده انسانی توسعه دهند، که می تواند برای میلیون ها نفر با آسیب های روتاتور کاف تحول آفرین باشد.

چالش ها و برنامه های آینده

اگرچه نتایج امیدوارنماینده است، پژوهشگران اذعان دارند که کارهای بیشتری باید انجام گردد. آن ها قصد دارند ماتریکس را در مدل های حیوانی بزرگتر آزمایش نمایند و سپس به آزمایش های انسانی بپردازند. هدف آن ها بهبود نرخ موفقیت ترمیم ها و کاهش خطرات آسیب دیدگی مجدد است.

آسیب های روتاتور کاف: علائم و علل

پارگی روتاتور کاف زمانی رخ می دهد که تاندون های پیونددهنده عضلات به استخوان ها در ناحیه شانه از استخوان بالای بازو دور شوند. این آسیب ها می توانند درد، ضعف و محدودیت حرکتی ایجاد نمایند. عوامل خطر شامل سن بالا، بعضی مشاغل با حرکات مکرر بالای سر، بعضی ورزش ها و سابقه خانوادگی است.