بزرگترین و مهم ترین دستاورد های فضایی در سال 2020 - سبزوار امروز

خبرنگاران| با سپری شدن هر سال، معمولا مهم ترین ها، خوب ترین ها، بدترین ها و خلاصه ترین های هر زمینه ای در سالی که گذشته، مورد توجه قرار میگیرند. دنیای علم و مخصوصا دنیای هوا فضا نیز از این قاعده مستثنی نیست.

به گزارش خبرنگاران؛ سال 2020 یک سال بسیار عجیب، مهم و چالش برانگیز برای دنیای علم بود. شاید عظیم ترین چالش برای علم، ساخت واکسن برای پاندمی کرونا بود. در این سال، چشم دنیایان بیش از هرچیز دیگر، تنها به دست های علم خیره شده بود و علم این بار هم سربلند از میدان بیرون آمد. اما این تمام ماجرا نیست. در حوزه علوم فضایی اتفاقات و دستاورد های بسیار عظیمی رخ داد. از انفجار اسپیس ایکس و تخریب تلسکوپ غول آسای آرسیبو، تا ارسال نمونه خاک سیارک ریگو به زمین و بسکمک رخداد های دیگر که حتی این مورادی که ذکر شد را به حاشیه راند. به همین خاطر سال 2020 یکی از مهم ترین و ماندگارترین سال ها در دنیای علم و مخصوصا علوم فضایی بود

با ما همراه باشید تا آنالیز کوتاهی داشته باشیم بر مهم ترین دستاورد های فضایی در سال 2020 به ثمر نشست.

ثبت زلزله در مریخ

در سال 2020، محققان اولین مقالات علمی را با استفاده از داده های جمع آوری شده توسط کاوشگر اینسایت ناسا منتشر کردند. از اواخر سال 2018 که این فضاپیما مأموریت علمی خود را در مریخ شروع نموده، لرزه سنج آن صد ها زلزله را شناسایی نموده است.

فرکانس های امواج لرزه ای ثبت شده توسط ابزار های اینسایت نشان می دهد که این فضاپیما روی تپه شنی عظیمی فرود آمده است که چند فوت در زیر سطح مریخ امتداد دارد. بر اساس تجزیه و تحلیل محققان ناسا و انستیتوی فناوری فدرال سوییس در زوریخ، ترکیب زیر سطح خاکی شنی مریخ بسیار شبیه پوسته بلورین زمین است، شکستگی های بیشتری دارد.

محققان توانستند بعضی از زلزله های سیاره سرخ را به یک منطقه فعال آتشفشانی موسوم به Cerberus Fossae ارتباط دهند که مشخصه آن یک جفت کانال عمیق است که توسط جریان گدازه در حدود 10 میلیون سال پیش ایجاد شده است.

جمع آوری نمونه خاک ماه

سال گذشته، چین اولین کشوری بود که یک فضاپیما را در سمت پنهان ماه فرود آورد. سال جاری آژانس فضایی چین برای اولین بار در دهه های گذشته پیروز شد نمونه های سنگ و خاک ماه را جمع نموده و به زمین بازگرداند.

فضاپیمای چانگ ای-5 چین در اوایل ماه دسامبر پیروز شد در منطقه مونس رومکر ماه فرود آید؛ مونس رومکر یک دشت آتشفشانی 1.2 میلیارد ساله است که در منطقه Oceanus Procellarum معروف به اقیانوس طوفان ها واقع شده است. این کاوشگر پس از جمع آوری دو کیلوگرم از نمونه های خاک و سنگ ماه از سطح این قمر زمین بلند شد و توسط مدارگرد این فضاپیما به سفینه بازگشت به زمین منتقل شد.

در روز 17 دسامبر، کپسول بازگشت به زمین فضاپیمای چانگ ای -5، به درستی از سفینه اصلی جدا شد و در منطقه خودمختار مغولستان شمالی چین به زمین نشست. این نخستین بار پس از ماموریت 44 سال پیش فضاپیمای اتحاد جماهیر شوروی است که نمونه هایی از ماه برای انجام تحقیقات تازه در اختیار بشر قرار می گیرد.

انتشار نزدیکترین تصاویر از خورشید

در حالی که دانشمندان از فعالیت های داخلی خورشید اطلاع دارند، اما هنوز مسائل زیادی در خصوص این ستاره وجود دارد که محققان در خصوصش اطلاع ندارند، مانند اینکه چرا جو خورشید از سطح آن گرمتر است یا اینکه دقیقا چه چیزی موجب بروز پدیده خروج جرم از تاج خورشیدی می گردد.

در سال 2020، محققان با کمک یک جفت رصدخانه یعنی تلسکوپ زیرمداری Hi-C متعلق به سازمان فضایی آمریکا (ناسا) و مدارگرد خورشیدی این سازمان به نام سولار اوربیتر که یک کاوشگر فضایی است که به صورت مشترک با سازمان فضایی اروپا مدیریت می گردد، توانستند نگاه نزدیکتری به بعضی از گیج نماینده ترین پدیده های خورشیدی داشته باشند.

بهار سال جاری، دانشمندانی که در زمینه انجام مأموریت Hi-C فعالیت می کردند، پیروز شدند با اشتراک گذاری واضح ترین تصاویر گرفته شده از خورشید، رشته های مغناطیسی را از پلاسمای فوق العاده داغ خورشید را آشکار سازند که لایه خارجی این ستاره را تشکیل می دهند.

ایمی واینبارگر، محقق اصلی Hi-C در مرکز پرواز فضایی مارشال ناسا گفت: این تصاویر جدید تلسکوپ Hi-C، بینشی قابل توجه از جو خورشید به ما می دهند. به همین دلیل، محققان ناسا و سازمان فضایی اروپا که در زمینه ماموریت مدارگرد خورشیدی سولار اوربیتر فعالیت می نمایند، نیز نزدیکترین تصاویری را که تا به امروز از این ستاره میزبان زمین گرفته شده است، منتشر کردند.

این محققان در بیانیه ای اعلام کردند که این تصاویر شگفت انگیز به دانشمندان کمک می نمایند تا لایه ای جوی خورشید را کنار هم قرار دهند. شناخت این موضوع برای درک چگونگی راهنمایی آب و هوای فضایی در نزدیکی زمین و سراسر منظومه شمسی مهم است.

احتمال بالای وجود آب در سیاره های فراخورشیدی

جستجوی حیات همچنان در حوزه علوم سیاره ای ادامه دارد. محققان مختلف از کارشناسان زمین شناسی گرفته تا اخترشناسان، تحقیقات زیادی را در این زمینه انجام داده اند؛ موضوع این تحقیقات به اندازه زیادی بر شکار بی خاتمه آب های فرازمینی متمرکز بوده است. تابستان سال جاری، محققان ناسا با استفاده از مدل های پیچیده ریاضی پیش بینی کردند که آیا سیارات فراخورشیدی مشابه زمین که در نزدیکی منظومه شمسی قرار دارند، میزبان آب هستند یا خیر.

لینا کوئیک، محقق سیاره ای در مرکز پرواز فضایی گودارد، متوجه شد که یک چهارم از 53 سیاره فراخورشیدی (سیاره هایی که خارج از منظومه خورشیدی قرار دارند) که مورد مطالعه قرار گرفته اند، به احتمال بالا دارای مقدار قابل توجهی آب بوده یا به اصطلاح اخترشناسان، دنیا های اقیانوسی هستند. این بدان معنی است که این سیارات دارای نهاد های عظیمی از آب به صوت لایه های از یخ هستند مانند قمر های مشهور دو سیاره مشتری و زحل به نام های اروپا و انسالادوس که با یخ زیادی پوشیده شده اند.

کوئیک در خبرنامه ناسا گفت: ماموریت های آینده به ما فرصت می دهد تا مشاهده کنیم که آیا قمر های اقیانوسی در منظومه شمسی می توانند از حیات پشتیبانی نمایند. درصورت کشف امضا های شیمیایی حیات در آن صورت می توانیم به دنبال نشانه های مشابه در فضا های میان ستاره ای باشیم.

شکار سیارک ها

سال جاری ناسا دومین سازمانی بود که با پیروزیت نمونه هایی از سنگ و گرد و غبار را از سطح یک سیارک جمع آوری کرد. در اوایل ماه اکتبر، فضاپیمای اُسیریس-رکس ناسا توانست سطح سیارک بنو را لمس نماید و از آن نمونه بردای کند. نمونه های از این سیارک با پیروزیت در یک کپسول مهر و موم شدند و اکنون آماده سفر به زمین هستند. سفر بازگشت به زمین سال آینده شروع می گردد، اما انتظار نمی رود که نمونه ها تا سال 2023 به زمین برسند.

محققان امیدوارند که این نمونه ها به آن ها در رمزگشایی تاریخچه اولیه منظومه شمسی و نیز کمک به مهندسان دفاع سیاره برای محافظت از زمین در برابر سیارک های سرکش کمک رساند. اعتقاد بر این است که سیارک بنو دریچه ای به گذشته منظومه شمسی ارائه می دهد چرا که این جرم غنی از کربن حامل بلوک های سازنده ای از هر دو سیاره و حیات است. در حالی که ناسا منتظر سنگ های سیارکی خود است، سازمان فضایی ژاپن از بازگشت پیروز ماموریت کاوشگر هایابوسا2 به همراه نمونه های سیارک ریگو اطلاع داد.