شرایط راهنماهای گردشگری در ایام بیکاری و کرونا - سبزوار امروز

راهنماهایی که راننده شده اند!

12081 راهنمای گردشگری در ایران از وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی کارت گرفته اند. بیکاری گروهی از این راهنماها که گردشگران خارجی را در ایران همراهی می نمایند، از آبان سال گذشته و پس از سانحه هواپیمای اوکراینی، شروع شده است؛ زمانیکه شرکت های هواپیمایی بین المللی پروازهای ایران را متوقف کردند و آسمان ایران ناامن اعلام شد. اما گروه دیگر که ایرانی ها را در سفرهای خارجی و داخلی همراهی می کردند با بسته شدن مرزها پس از همه گیری ویروس کرونا و پرخطر اعلام شدن سفر حتی در داخل کشور، به جرگه بیکاران پیوستند. اندک جمعی از راهنمایان گردشگری باقی مانده بودند که تا همین اواخر تورهای طبیعت گردی برگزار می کردند که آنها هم با اوج دریافت آمار مبتلایان کرونا، از کار بیکار شده اند.

در اسفند سال 98 حرف از ادامه بیکاری 12 هزار راهنمای گردشگری تا شش ماه بعد از آن بود، اما حالا پیش بینی ها بر تداوم این بیکاری است. دولت برای حمایت از راهنمایان، به عنوان یکی از رسته های شغلی آسیب دیده از ویروس کرونا 6 میلیون تومان وام با نرخ سود 12 درصد اختصاص داد؛ وامی که جذاب نبود و چندان هم از آن استقبال نشد. در بسته حمایتی دوم که مهرماه مصوبه ستاد ملی کرونا را گرفت، سهم تسهیلات راهنمایان گردشگری به 20 میلیون تومان رسید با همان نرخ سودِ 12 درصد. اما بعضی از راهنماها می گویند: سامانه کارا حتی کد ملی آنها را نمی شناسد، چه برسد که بتوانند این وام را بگیرند.

حمید درودیان، عضو هیأت مدیره و خزانه دار انجمن صنفی راهنمایان گردشگری استان تهران پیرامون شرایط راهنماهای گردشگری در ایام بیکاری و کرونا می گوید: راهنماها فراموش شده اند. ما تنها گروه از بخش گردشگری بودیم که از آبان سال گذشته، یعنی قبل از آنکه ویروس کرونا در جهان شایع گردد، بیکار شدیم. راهنمای گردشگری از نظر وزارت کار حتی شغل بحساب نمی آید و بیمه هم به آن تعلق نمی گیرد. آقای مونسان، وزیر میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی قول داده بود همزمان با جشن راهنمایان گردشگری که قرار بود اسفند 1398 در استان گلستان برگزار گردد، خبر خوش بیمه راهنمایان را بدهد اما ویروس کرونا که به ایران سرایت کرد آن مراسم لغو شد و از بیمه هم خبری نشد. مدارک بیمه کیومرث غفاری، راهنمای پیشکسوت ایران که در تیر درگذشت، هنوز نزد من است. استاد غفاری نزدیک به شش دهه با عشق کار کرد دریغ از آن که با یک بیمه از او قدرشناسی گردد. با این حساب تکلیف بقیه راهنماها روشن است.

او ادامه می دهد: طولانی شدن این بیکاری و نبود حمایتهای کارآمد باعث شده بسیاری از راهنمایان گردشگری از این حرفه خارج شوند و به مشاغل دیگری روی آوردند. حتی می دانم خیلی هایشان راننده تاکسی اینترنتی شده اند. چگونه می توان این سرمایه ها را دوباره به گردشگری برگرداند!؟

این عضو انجمن صنفی راهنمایان گردشگری تهران درباره اقداماتی که تشکل های صنفی برای جلب حمایت های بیشتر می توانند انجام دهند، اظهار می نماید: در دیگر استان ها راهنماها شاید راحت تر با مسئولان استانی ارتباط برقرار نمایند. بالاخره موقعیتی پیش می آید که تشکیلات راهنماها، استاندار یا دادستان را ببینند تا مسائل را مطرح نمایند، اما در تهران ما بعد از 9 ماه هنوز نتوانسته ایم مدیر میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران را ملاقات کنیم. بعد از مدتها یک وقت ملاقات داده بودند که آن هم با محدودیت ها و تعطیلی های کرونا همزمان شد. مطالبه ما باید از کجا و به وسیله چه کسی پیگیری گردد، وقتی حتی یک مسئول استانی وقت برای ملاقات ندارد، یا وقتی وزارت کار می گوید در حقوق کارمندان خودش مانده است، چگونه می تواند مسائل اصناف دیگر را حتی بشنود؟

او می گوید: البته که معاونت گردشگری وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی زحمت کشیده و تسهیلاتی را برای فعالان گردشگری فراهم نموده است، اما پایین ترین رقم بسته حمایتی دولت، یعنی 6 میلیون تومان نصیب راهنما شد که نرخ سود آن هم 12 درصد بود. هدایت که یک سال است بیکار شده و هیچ درآمدی ندارد و معلوم هم نیست دیگر چه زمانی بتواند کار کند، چگونه می تواند آن 6 میلیون تومان با 12 درصد بهره را بازگرداند؟ بماند راهنماهایی که به وسیله موسسه های دیگر بیمه شده اند اصلا نتوانستند برای همان 6 میلیون تومان هم ثبت نام نمایند.

او اضافه می نماید: بیشتر راهنماهای حرفه ای که عمری دانش، تخصص و مهارت کسب نموده اند نیز نتوانستند از این تسهیلات اندک بهره مند شوند، چون سامانه کارا درست تنظیم نشده است. هدایت که مثلا چند ماه برای یک آژانس توریستی کار می نموده و بیمه شده بوده نمی توانست در این سامانه ثبت نام کند. کد ملی او پذیرفته نمی شد. البته راهنماهایی که بیمه خویش فرما داشتند مسئله ای پیدا نکردند. ولی چرا باید چنین اتفاقی بیافتد؟ چرا سیاست گذاری ها حتی برای حمایت کردن ناکارآمد است؟

درودیان می گوید: راهنمای گردشگری جز مشاغلی بود که در دوران کرونا 100 درصد آسیب دید. اگرچه آژانس دار، هتلدار یا بومگردی ها هم دچار ضرر و زیان سختی شده اند، اما راهنما چه سرمایه ای دارد جز دانش؟ درآمد، دفتر خدمات مسافرتی، هتل یا اقامتگاه که ندارد. راهنماها امیدوار بودند سال جاری دیگر مشکل بیمه حل گردد، حالا نه تنها این اتفاق رخ نداده که مسائل معیشتی هم به آن اضافه شده است. از طرفی، بانکها طوری با فعالان گردشگری، مخصوصا راهنماها برخورد می نمایند که عطای این وام نیم بند را به لقایش ببخشیم.